Gorila
KAPÈR lagi iliran duwit éketan éwu. Dèwèké njagong nang korsi males, endasé topi lakenan. Ésuk-ésuk mangané setangkep roti dilapisi dadar endok, njeroné ana uga abon daging sapiné. Édan ah, Kapèr kaya god father beneran.
“Urip dong kaya kiyé yahèr temen ya? Rasané kaya nang sorga. Ésuk-ésuk wis ana wong ngateri duwit pitungatus éwu, dong buruh macul kosih pirang minggu ya? Bener-bener yahèr, okèm banget ah!” Kapèr nglendeng dèwèk, ngrasakna urip dadi tukang gawé iklan nang tivi, penghasilané ora pèré-pèré. Sapisan olih jog, duwité kaya udan ditibakna saka langit.
Aha! Lagi énak-énak kipas-kipas lan ndètèng nang korsi males, ana suwara lawang ditotok-totok. Kapèr agé-agé muka lawang. Barang dibuka, ana Gorila gedé ngadeg. Kapèr kagèt latan mlayu maring mburi. Tapi barang anjog mburi, dèwèké dicegat Gorila maning. Kapèr mundur, Gorila sing nang ngarep maju, samana uga Gorila sing manjing saka lawang mburi. Posisi Kapèr dadi nang tengah-tengah Gorila.
“Enyong aja dipangan, kowen kabèh bisané mlebu maring umahé enyong? Pan pada apa-apana, hai Gorila?” omongé Kapèr kambèn ndredeg.
Salah siji Gorila menehi surat. Cangkemé nyuara; nguk, nguk, ngukk, ngukkk. Kapèr nrima surat saka Gorila. Isi suratné kaya kiyé:
“Aja maèn linglung ya? Jatah honor syutingé enyong endi? Kowen gawé iklan nang tivi nganggo tenagané enyong, bisané enyong kabèh durung dibayar-bayar? Saiki gawa mènèh, jatah honoré enyong pitungatus éwu nggo wong loro. Ora dimèin, kowen tak pangan. Gagiyan metu saiki!”
Duwit mung-mungé pitungatus éwu, akhiré diwèkena kabèh maring Gorila.
“Matur nuwun ya Kapèrrrr…??” omongé si Gorila loro karo cekakakan. Kapèr kagèt latané takon.
“Saluguné kowen kiyé sapa bol? Bisané ngomong kaya menungsa?”
“Enyong Dasmad!”
“Enyong Jayèng Pèr, kik kik kik….”
KAPÈR lagi iliran duwit éketan éwu. Dèwèké njagong nang korsi males, endasé topi lakenan. Ésuk-ésuk mangané setangkep roti dilapisi dadar endok, njeroné ana uga abon daging sapiné. Édan ah, Kapèr kaya god father beneran.
“Urip dong kaya kiyé yahèr temen ya? Rasané kaya nang sorga. Ésuk-ésuk wis ana wong ngateri duwit pitungatus éwu, dong buruh macul kosih pirang minggu ya? Bener-bener yahèr, okèm banget ah!” Kapèr nglendeng dèwèk, ngrasakna urip dadi tukang gawé iklan nang tivi, penghasilané ora pèré-pèré. Sapisan olih jog, duwité kaya udan ditibakna saka langit.
Aha! Lagi énak-énak kipas-kipas lan ndètèng nang korsi males, ana suwara lawang ditotok-totok. Kapèr agé-agé muka lawang. Barang dibuka, ana Gorila gedé ngadeg. Kapèr kagèt latan mlayu maring mburi. Tapi barang anjog mburi, dèwèké dicegat Gorila maning. Kapèr mundur, Gorila sing nang ngarep maju, samana uga Gorila sing manjing saka lawang mburi. Posisi Kapèr dadi nang tengah-tengah Gorila.
“Enyong aja dipangan, kowen kabèh bisané mlebu maring umahé enyong? Pan pada apa-apana, hai Gorila?” omongé Kapèr kambèn ndredeg.
Salah siji Gorila menehi surat. Cangkemé nyuara; nguk, nguk, ngukk, ngukkk. Kapèr nrima surat saka Gorila. Isi suratné kaya kiyé:
“Aja maèn linglung ya? Jatah honor syutingé enyong endi? Kowen gawé iklan nang tivi nganggo tenagané enyong, bisané enyong kabèh durung dibayar-bayar? Saiki gawa mènèh, jatah honoré enyong pitungatus éwu nggo wong loro. Ora dimèin, kowen tak pangan. Gagiyan metu saiki!”
Duwit mung-mungé pitungatus éwu, akhiré diwèkena kabèh maring Gorila.
“Matur nuwun ya Kapèrrrr…??” omongé si Gorila loro karo cekakakan. Kapèr kagèt latané takon.
“Saluguné kowen kiyé sapa bol? Bisané ngomong kaya menungsa?”
“Enyong Dasmad!”
“Enyong Jayèng Pèr, kik kik kik….”
Tidak ada komentar:
Posting Komentar