ANEHDOTEGALAN LANANG SETIAWAN

25 Taun Udud

GLÈMBOH jakwiré Dasmad gèlèng-gèlèng weruh Dasmad udud basbus-basbus kaya sepur tuit laka mandegé.
“Édan ah! Kowen udud kayong ora éling. Tembé dibuwang nyuled maning. Sadina, ududé kosih pirang bungkus sih?” takoné Glèmboh waktu wong loro jagongan nang gardu ronda.
“Kowen bisa ngètung dèwèk. Awit jeblèng tangi turu kosih pan turu maning, nyong mèsih udud. Kuwé pirang bungkus? Dètung dèwèk Mbloh!” semauré Kang Dasmad sing popular kasebut KD.
“Dadané kowen ora rompal Mad?”
“Alhamdulillah seger buger. Malah adong ora udud, dadané krasa senit-senit!”
“Ajib ah…” Glèmboh éram.
“Sapa tuli…”
“Kowen ora éman-éman duwit diobong saben dina, Mad?”
“Maksudé?”
“Tak étung, sadina kowen kira-kirané udud minimal rong bungkus. Paling satitik, kudu ngetokna duwit 10 éwu. Sawulan 30 dina, dadi kowen kudu ngetokna 300 éwu. Kowen udut wis pirang taun sih?”
“Awit SMP nyong wis udud, kira-kira wis salawé taun…” jawabé KD.
“Kuwé Mad, kowen rugi jahat”
“Maksudé?”
“Ya, adong duwit ududé dicèlèngi, kowen nden wis sugih ya?”
“Betul, Mboh! Tapi raimu ora udud ganing mlarat baé?” (*)

Serangan Fajar

ÉSUK uput-uput, lawang ngarepé Kapèr dibuka ngablag-ngablag. Embuh ora pranti-prantiné Kapèr nglakoni bab kuwé. Bojoné nganti kèder weruh ulahé Kapèr.
“Ésuk-ésuk mbukani lawang amba-amba, pan ana dayoh saka endi Kang?” omongé bojoné Kapèr.
“Pokoké okèm lan yahèr Jo! Ngko bar noblos Pilwakot, kowen masak sing énak ya? Opor ayam mbuh apa, sapisan-pisan Jo. Saben dina mangan ka ora liya tèmpé tahu baé. Bosen oh, nyong kan pèngin mangan opor ayam…” semauré Kapèr sumringah.
“Sing pan teka tamu agungé sapa Kang?”
“Éh…kiyé uwong blèh paham. Dina kiyé kan ana pencoblosan walikota kambèn wakilé, ilokèn kowen belèh genah baé?”
“Genah Kang. Mung sing nggo éramé enyong, mukani lawang amba-amba, maksudé apa?”
“Kowen ora krungu, Jo? Jam-jam ayawèné jaré Dasmad pan ana Serangan Fajar”
“Serangan Fajar kuwé apa sih?” takoné bojoné Kapèr.
“Ya…salah siji calon walikotané pan mbagi-mbagi duwit” Kapèr njelasna.
“Oh…dong kaya kuwé nyong tak ngumbahi panci, wajan, ngasah lading, toli mbenerna deles kompor sing pada cindek ya Kang?”
“Sih nggo apa?”
“Jaré pan masak opor ayam…”
“Oh…yahèèrrrr…..Gagiyan wis, kowen tata-tata nang mburi. Nyong tak nunggu Serangan Fajar” Bojoné Kapèr agé-agé bèrès-bèrès nang mburi. Kapèr delag-deleg nang kursi. Sadèlat-dèlat, dèwèké metu njaba. Tapi satugel-tugel acan laka uwong sing numul nekani maring umahé nganti srengèngèné mencorong saka wètan.
“Dalban ndèyan! Tak entèni nganti boyoké pan mèyèg, ganing laka apa-apa. Alaaa…Serangan fajar, serangan fajar entut burut? Diserang fajar Sidiq lah iya. Asem ka Dasmad, mbodoni jakwir laka pedoté!” Kapèr nggrutu, culag (*)


Undangan

BATU batrè hapèné Um Wapèk tembé baé dicès, ujug-ujug ana sms mlebu. Hapé diurubna, mbak byar nang layar hapé ana sms saka Dasmad.
“Ana undangan nggo kowen Pèk” isi sms-é Dasmad.
Um Wapèk mbak pyar, rasa penasaran atiné olih sms saka Dasmad.
“Undangan apa Mad?” takoné Um Wapèk mbales sms Dasmad.
“Penting…”
“Undangan pengantènan apa sunatan? Adong kuwé, nyong sengit nandes Mad. Utang ora tapikèn kaya dioyok-oyok sètan. Gudu undangan kuwé oh ya?”
“Aja water. Gudu!” semauré Dasmad liwat sms.
“Okèm wis. Isiné penting nemen Mad?”
“Raimu sakalé wong lanang ka, criwis kaya wong wadon! Butuh ora?” nada sms-é Dasmad kayong culag. Sèwot.
“Iya Mad. Sori…sori. Undangan apa sih, kayong penasaran nemen. Gagiyan oh..”
“Yaul! Kiyé undangan saka tukang adzan nang Mushalané kowen Pèk; hayya ala shalaah hayya ala falah…kik kik kik…” (*)